درشن جوگا

مانسا، پنجاب، بھارت

'فنیئر'، درشن جوگا دے اس کہانی سنگریہہ دیاں کہانیاں سماجک رشتیاں دے دوند اتے مانسک تناؤ نوں پرگٹاؤندیاں ہن۔ ایہہ اتم پرکھی پاتر دی ودھی نال لکھیاں ہون کر کے لیکھک دے سدھے دخل توں بغیر مکھ پاتر خود ہی اپنے اتے دوجیاں بارے بولدا ہے۔ اس ودھی دی ورتوں نال جتھے باہری سچ پرمانک روپ وچ کہانی وچ آؤندا ہے، اتھے پاتر دی منو اوستھا وی ودھیرے ڈونگھائی اتے سپشٹتا نال اجاگر ہوندی ہے۔

سرلیکھ کہانی ‘فنیئر’ اک پینڈو میلے دا درش چترن دے نال نال مکھ پاتر دی اس پریم کہانی دا ویروا وی دیندی ہے جو جات پاتی وکھریویں کارن سفل نہیں سی ہو سکی۔ اک پاسے نویں ووستھا اتے نویں جیون ملّ ہن اتے دوجے پاسے مدھکالی جاتی ووستھا دا پربھاو وی ختم نہیں ہو رہیا۔ سمچے روپ وچ کتاب دیاں ساریاں ہی کہانیاں دی گوند بہت پیڈی ہے جس نوں ملوئی شبداولی اتے محاورے نے ہور وی خوبصورت بنا دتا ہے۔