اُچیاں آوازاں, کہانی سنگریہہ

‘اچیاں آوازاں’ کہانی سنگریہہ وچ 10 کہانیاں شامل ہن۔ بلیجیت نے سمکالی پنجابی سماج دے انگولے یتھارتھ نوں پرتی کاتمک(علامتی) روپ وچ پیش کیتا ہے۔ لیکھک دی انعامی کہانی ‘نون ‘دے مکھ پاتر سوداگر اتے پرسنی دے پروار بارے ہے۔ اوہ اپنے  بچیاں لئی چاہندے ہن کہ گھر وچ مجھّ دا دودھ گھیؤ ہووے۔ آرتھک حالت کمزور ہون کر کے اوہ صرف اک مریئل جیہی کٹی ہی لے سکے۔ اوہناں نے بچیاں دے نال نال اس کٹی نوں وی چائیں چائیں پالنا شروع کر دتا۔ اوہ کٹی نوں جھوٹی اتے پھر مجھّ بندی دیکھ کے بے حدّ خوش ہوندے رہے۔ 10-12 سال دودھ دین توں بعد توکڑ ہوئی مجھّ دا خرچہ چکن دے اسمرتھ سوداگر اس مجھّ نوں کھٹیکاں(قصائی) کول ویچ آیا۔ تھوڑی دیر بعد ہی سوداگر نوں مردہ مجھّ چکن دا سنیہا ملدا ہے، تاں اوہ پہلاں وانگ خوش ہون دی تھاں اُداس ہو جاندا ہے۔ مری مجھّ دا پوش لاہ کے جدوں سوداگر اس دی کھلّ نوں کھلاں والے کمرے وچ وچھا کے اس اپر نون برود دیندا ہے تاں اوہ اسے کھلّ اُپر بے بس ہو کے ڈگّ پیندا ہے۔ بلیجیت درساؤندا ہے کہ جنہاں نوں اسیں غریب اتے ڈھور-گنوار چمار سمجھدے ہاں اوہناں انساناں وچ وی مانوی سنتاپ(انسانی دُکھ) اتے بھاوناواں ہوندیاں ہن۔

‘سر دے وال’ کہانی دلی دے دنگیاں وچ ہوئے سکھ قتل عام بارے ہے۔ بھارتی لوک تنتر دی وڈمبنا  (  ہاسو ہینی)ایہہ ہے کہ ایتھے دھارمک پچھان ہی بندے دی دشمن بن جاندی ہے۔ لیکھک دسدا ہے کہ اسیں اجے سبھئک اتے لوک تانترک( جمہوری) ملاں دے دھارنی نہیں بن سکے۔ 

گورمکھی جیوری دا بیان ایہہ ہے، “بلیجیت دے شبداں وچ ایناّ جادو ہے کہ اس دے اندر لکے خیالاں دی آواز اُچی ہو جاندی ہے اتے کہانی دے سواد نوں دُگنا کر دیندی ہے”۔ 

بلیجیت دی کہانی ‘نون’ وچوں:

“مھیس دی کھلّ لیاکے اسنے اپنے الگ کوٹھے وچ کھلاں دے ڈھیر دے سبھ توں اُپر پٹھی وچھا دتی۔ پچھلے گیاراں باراں سالاں توں اوہ اس کھلّ دی والاں والے پاسے دی نگھی چھوہ دا شدائی سی۔ اج اس دے اندر تسلا بھر کے نون برور دتا … ہنیرے وچ بے بس ہویا کھلّ اُتے ہی بیٹھ گیا۔ …چونکڑی مار لئی۔ اکھاں میچ لئیاں۔ سداگر ڈڈو دے باڑے وچ کٹی نال پہلا دن یاد کر کے رو پیا۔ لتاں، گوڈے اٹھن توں جواب دے گئے۔”